آرش آهمند

حس میکنم روی تنم پروانه هایت را
وقتی که میخوانم دو خط از نامه هایت را

ای جدول بودن به امید رسیدن ها
پر میکنم طبق سلیقه، خانه هایت را

من بی قرار عشقم و دیونه ات، ای دوست
امشب هوس کردم دوباره شانه هایت را

باید بمیرم یا بمانم تا ابد با تو
وقتش رسیده، پس بگو برنامه هایت را