شهدخت روستا

و فردا
آمبولانس ها جیغ میکشند
جنازه زنی را که
در متروکه ى دلش
خود را به دارِ شعرهایش آویخت!
و تو خیلی بی تفاوت میگویی
سنگینی یک آدم
از روی زمین کم شد!

میگفت کنیزِ “خوبرو” آورده
شیرین و متین و باشکوه آورده

از خنده موذیانه اش فهمیدم
سوغات برای من، هوو آورده!