علی اطهری کرمانی

رفتی ولی كجا ؟ كه به دل جا گرفته ای
دل جای توست ، گرچه دل از ما گرفته ای

ترسم به عهد خویش نپایی و بشكنی
آن دل كه از منش به تمنا گرفته ای

ای نخل من كه برگ و برت شد ز دیگران
دانی كز آب دیده من پا گرفته ای ؟

بگذار تا ببینمش اكنون كه می رود
ای اشك از چه راه تماشا گرفته ای