مهتاب بازوند

این واژگان هرآن چه که دارند می دهند
تا شعر ها مرا به تو پیوند می دهند

حتی برای کشتنم این دشمنان هنوز
تنها مرا به جان تو سوگند می دهند

با این گدازه ها چه کنم؟دردهای من
بوی گدازه های دماوند می دهند!

از مادرت بپرس که در وادی شما
یک قلب واژگون شده را چند می دهند؟!

دیوانگی مجال غریبی است!عشق من!
زنجیر ها مدام مرا پند می دهند