تک بیتی

كاروان غمت اى عشق چهل روز كه هيچ
تا چهل قرن اگر گريه كند باز كم است

عباس خفته است كه برپاست حرمله
اين فتنه از خسوف قمر آب ميخورد!

خیلی گران تمام شد این آب خواستن
یک مشک از قبیله ما، یک عمو گرفت

زبان به روضه چرا وا کنم؟ همین کافیست:
مباد شاهدِ جان دادنِ پسر، پدری …

گفتم به اذانم که “علیا ولی الله”
تا کور شود هر که امیرش تو نباشی…

این کشور و آن کشور و سی روزمهم نیست
هرجا که تو رويت بشوی عید همان جاست!

ناز شوال همین امشب و فرداست ولی
تا ابد رویت روی تو بعید است، بعید

افطار با برنج کار گرسنه هاست
عاشق به بوسه روزهٔ خود باز می کند

خـدا در لیله القدرش معطّل مانده بین ما!
که من وصل تو میخواهم تو وصل یار دیگر را!