تک بیتی

دیرگاهیست که افتاده ام از خویش به دور
شاید این عید به دیدارِ خودم هم بروم…!

چشمهایش حرارت محض است
ربنا آتنا عذاب النار!

قدرِ یک صبحانه با من کنجِ این آتش بشین
مردِ تنها می تواند خوب چایی دم کند…

مثل یک شعر مرا تنگ در آغوش بگیر!
که هوای غزلم سخت شبیه تن توست…

شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود!