تک بیتی

عباس خفته است كه برپاست حرمله
اين فتنه از خسوف قمر آب ميخورد!

جماعت مثل من، از عاشقی کردن گریزانند
در این سو اعتمادی و در آن سو اعتقادی نیست!

اومد ولی ای کاش ساکش رو وا میکرد
از وقتی که اومد درگیر رفتن بود!

دلخوش به خنده‌های منِ خیره سر نباش!
دیوانه ها به لطف خدا، غالباً خوشند…

صد بار قلم تيز شد و خاطره نگذاشت،
یک جمله شکایت به نگارم ، بنگارم…!

شکی!
ولی به قدر یقین
دوست دارمت …