تک بیتی

دیرگاهیست که افتاده ام از خویش به دور
شاید این عید به دیدارِ خودم هم بروم…!

بانو! برای من اسمت گران تمام شده
داغ دلی‌ست هر نم «باران» که میزند…

مست بگو
راست بگو

تا شب یلداست بگو!

سال تحويلتان بهار اما؛
سال من از اواسط پاييز…

بوی دلتنگی پاییز وزیده ست، ولى
اولین موسم این فصل مگر”مهر” نبود!؟

كاروان غمت اى عشق چهل روز كه هيچ
تا چهل قرن اگر گريه كند باز كم است

عباس خفته است كه برپاست حرمله
اين فتنه از خسوف قمر آب ميخورد!

خیلی گران تمام شد این آب خواستن
یک مشک از قبیله ما، یک عمو گرفت

زبان به روضه چرا وا کنم؟ همین کافیست:
مباد شاهدِ جان دادنِ پسر، پدری …

گفتم به اذانم که “علیا ولی الله”
تا کور شود هر که امیرش تو نباشی…