من از خدا که تو را آفرید ممنونم!

من از خدا که تو را آفرید ممنونم

از آنکه روح به جسمت دمید ممنونم

از آنکه مثل بت کوچکی تراشَت داد

ازآنکه طرح تنت را کشید ممنونم

تو راه می روی اندام شهر می لرزد

من از تمام درختان بید ممنونم

در این غروب در این روزهای تنهایی

از اینکه عشق به دادم رسید ممنونم

من از کسی که عزیز مرا به چاه انداخت

وآنکه آمد و او را خرید ممنونم

من از نگاه پریشان آن زلیخایی

که خواب پیرهنم را درید ممنونم

چنان گداختۀ شاهرود چشم تو اَم

که از ابوالحسن و بایزید ممنونم

تمام مردم این شهر دوستت دارند

من از حسین و رضا و مجید ممنونم

چقدر خوب و قشنگی چقدر زیبایی

من از خدا که تو را آفرید ممنونم